STEVEN DE BRUYN

‘Never believe in a standing ovation.’ Het levensadvies van Toots Thielemans bleef jaren nazinderen bij Steven De bruyn. Dat je het publiek elke avond opnieuw voor je moet winnen, ondanks alle accolades. Zelfs al speelde je zeven jaar bij El Fish, een van Belgiës beste rootsbands ooit. Of vijftien jaar bij The Rhythm Junks, een van de meest gewaagde groepen van de Lage Landen. Zelfs al heb je je eigen model bij een legendarisch harmonicamerk. Never. Believe.

Die eeuwigheid van twijfel heeft het sterkste, meest gelaagde album uit de carrière van De bruyn opgeleverd, een vaak filmisch, soms poëtisch, en boven alles een muzikale vertelling over de man die De bruyn is wanneer hij ’s ochtends in de spiegel kijkt. The Eternal Perhaps is een staande ovatie voor een onvatbaar instrument.

‘Never believe in a standing ovation.’ Ne crois jamais en un triomphe debout. Ce conseil de vie de la part de Toots Thielemans a résonné longtemps dans les oreilles de Steven De bruyn. Malgré toutes les accolades reçues, on doit regagner l’adhésion de son public soir après soir. Même si on a joué sept ans dans El Fish, un des meilleurs groupes de roots rock que la Belgique ait connu. Ou quinze ans chez les Rhythm Junks, un des groupes les plus osés du Benelux. Même si on a son propre modèle chez une marque d’harmonica légendaire. Never. Believe.

De cette éternité de doutes a découlé l’album le plus fort, le plus complexe et plurivoque dans la carrière de Steven. The Eternal Perhaps est souvent cinématographique, parfois poétique, mais c’est surtout un récit musical sur l’homme que Steven rencontre chaque matin dans son miroir. The Eternal Perhaps est un triomphe debout pour un instrument insaississable.

‘Never believe in a standing ovation.’ this quote by Toots Thielemans has been stuck in Steven De bruyn’s head for years. The fact that you have to win the crowd over again night after night, even after all your success. Even if you have played with El Fish, one of Belgiums best rootsbands ever. Or with The Rhythm Junks, one of the most bold music groups in the lowlands. Even if you have your own model at a legendary harmonica brand. Never. Believe.

The result of these doubts has resulted in one of the strongest, most layered albums in Steven’s carreer. His new record The Eternal Perhaps is cinematic, sometimes poetic but above all a musical story about the man Steven sees when he looks into the mirror every morning. The album could have been a soundtrack for a modern day film noir, about a man finding his way through life and the city. The Eternal Perhaps is a standing ovation for an incomprehensible instrument: the harmonica.